Strona Główna

MPKZ-P

Archiwum





Lekcja o Kampinoskim Parku Narodowym PDF Drukuj Email
środa, 26 października 2011 15:56


fot. E. Tokajuk

Spotkanie z Kampinoskim Parkiem Narodowym

18 października 2011 roku uczniowie Gimnazjum nr 2 im. Mikołaja Kopernika w Olecku oraz Zespołu Szkół w Judzikach wzięli udział w lekcji przeprowadzonej przez p. Małgorzatę Wawryszuk, pracownika Kampinowskiego Parku Narodowego. Lekcja odbyła się w ramach projektu pt. „Prezentacja obszarów chronionych i  atrakcyjnych przyrodniczo” realizowanego we współpracy z Centrum Edukacji Ekologicznej w Ełku.

Kampinoski Park Narodowy leży w województwie mazowieckim tuż przy północno- zachodnich rogatkach Warszawy. Obejmuje rozległe tereny Puszczy Kampinoskiej  w pradolinie Wisły w zachodniej części Kotliny Warszawskiej. Jest jednym z dwu parków narodowych w świecie położonych w bezpośrednim sąsiedztwie stolicy państwa.   Takie  położenie nie jest bez znaczenia dla Warszawy. Przy wiatrach wiejących głównie z zachodu, statystycznie co trzy dni nad miasto nawiewane jest świeże powietrze znad Puszczy Kampinoskiej, stanowi więc ona "Zielone płuca Warszawy".

Kampinowski Park Narodowy powstał 16 stycznia 1959 roku. Największe zasługi w jego utworzeniu mieli Roman i Jadwiga Kobendzowie, którzy na terenie Puszczy Kampinoskiej w latach 30-tych prowadzili szerokie badania florystyczne, fitosocjologiczne,  geomorfologiczne i geologiczne. Aktualna powierzchnia parku wynosi 38 544 ha, w tym 68 ha zajmuje Ośrodek Hodowli Żubrów im. prezydenta RP Ignacego Mościckiego w Smardzewicach k. Tomaszowa Mazowieckiego w województwie łódzkim. Jest drugim co do wielkości parkiem w Polsce. Ochroną ścisłą objęto obszar 4 636 ha (22 wydzielone obszary). Ustanowiona w 1977 r. strefa ochronna wokół Parku, zwana otuliną, ma powierzchnię 37 756 ha. Ponad 70% powierzchni Parku zajmują lasy. Podstawowym gatunkiem lasotwórczym jest sosna,   a dominującym siedliskiem bór świeży. W krajobrazie Parku, niezwykle urozmaiconym, dominują dwa kontrastujące ze sobą elementy - wydmy i bagna.

Na obszarze Kampinowskiego Parku Narodowego można odnaleźć około 1370 gatunków roślin naczyniowych, z tego liczba gatunków paprotników wynosi 35, a roślin nasiennych około 1335. Spotkamy również liczne mszaki, porosty i grzyby. Występują tutaj 144 gatunki ptaków lęgowych i prawdopodobnie lęgowych. Fauna puszczy stanowi 50% gatunków występujących w kraju. Od 1992 roku KPN prowadzi reintrodukcję rysia w celu stwierdzenia, czy drapieżniki urodzone i wychowane w niewoli są w stanie zaadoptować się w naturze  i wypełnić niszę wielkiego drapieżnika. Obszar Parku należy do sieci NATURA 2000 oraz Rezerwatu Biosfery (UNESCO MaB).

Oprócz ochrony przyrody Kampinoski Park Narodowy dba również o pamięć historyczną                  i kulturową. Na terenie Parku i jego strefy ochronnej znajduje się 39 obiektów zabytkowych, w tym znany na całym świecie dom urodzenia Fryderyka Chopina w Żelazowej Woli.

To wzajemne przenikanie się przyrody i historii wyróżnia KPN na tle innych parków narodowych, a zarazem stanowi o jego niepowtarzalnej specyfice.

Mateusz Ryszkiewicz I C

 

Zmieniony: poniedziałek, 31 października 2011 11:19