Uczniowie szkoły imienia Mikołaja Kopernika, w ramach realizacji projektu edukacyjnego, poruszyli zagadnienie otwartości społeczeństw na inne narodowości i ich dorobek kulturowy. Tym większą okazją do podjęcia takiego tematu była wizyta zagranicznych gości – pedagogów z Omska i Ufy.

Koordynatorka wydarzenia, pani Bogumiła Makola, tłumaczy: „Restaurację uczyniliśmy symboliczną przestrzenią, w której różnojęzyczne grupy odgrywały scenki prezentujące oblicza wybranych krajów”.

Pozornie swobodna forma, pozwoliła pomysłodawcom omówić wiele aktualnych problemów związanych z wnikaniem w istotę innych kultur, oswajaniem się z ich symbolami, wzorcami zachowań i równoczesnym poszukiwaniem porozumienia i wspólnych korzeni kulturowych.

Piecze nad poszczególnymi zespołami sprawowali nauczyciele języków obcych. Pani Małgorzata Harasim, anglistka, podkreśla: „Młodzież zyskała świadomość wzajemnego wzbogacania się narodów na podłożu kulturowym, jak i pogłębiła więzi grupowe na poziomie szkolnym”. Pani Elżbieta Łukasik, odpowiedzialna za załogę niemiecką oraz pan Wojciech Jegliński, nauczyciel języka francuskiego, zgodnie twierdzą: „Dzięki współdziałaniu nasi podopieczni odkryli drzemiący w nich potencjał, a my, kolejny raz utwierdziliśmy się w przekonaniu, że zabawa i nauka mogą iść w parze”.

Uniwersalne przesłanie projektu – wezwanie do nawiązywania dialogu międzykulturowego – znalazło odzwierciedlenie w całym planie pobytu przybyłej z daleka delegacji. Nauczyciele rosyjscy, w ramach wymiany doświadczeń, opowiedzieli uczniom o swoim rodzimym regionie – Baszkirii, sami zaś, prócz uświetnienia finału projektu „W restauracji”, uczestniczyli w pokazie technik teatralnych, brali udział w lekcji wychowania fizycznego, promującej aktywny i zdrowy styl życia, obserwowali trening klasy sportowej, a także zajęcia „Małego Archimedesa” w pracowni chemicznej.

fot. W. Jegliński

Syci wrażeń goście opuścili gimnazjalne progi, a w młodzieży ugruntowało się wynikające z idei projektu przekonanie, że język jest tylko formalnym wyróżnikiem danej zbiorowości. Nawet gdy nie jesteśmy w stanie przekroczyć bariery lingwistycznej, kluczem do komunikacji może okazać się gest, mimika czy znany powszechnie tekst kultury. Wizyta obcojęzycznych nauczycieli przypomniała, że rozmieszczenie państw na mapie nie wytycza jednocześnie granic kulturowych, które, w odróżnieniu od podziałów terytorialnych, są płynne.

Dialog kultur i konfrontacja z Innym umożliwia poznanie drugiego człowieka, a w konsekwencji pomaga wyzbyć się uprzedzeń i uczy tolerancji. Ale to już temat innego, choć kontynuującego poruszone problemy, projektu – „Każdy inny, wszyscy równi”, efektami którego także się z Państwem podzielimy.

Magdalena Nyga