fot. D. Zawistowska, E. Tokajuk

fot. D. Zawistowska, E. Tokajuk

„W towarzystwie odpowiedniego człowieka możesz odbyć podróż dookoła świata, a będzie ci się zdawało, że wszystko to trwa jedną chwilę. W pojedynkę jedynie wleczesz się przez świat, nawet jeśli jedziesz ekspresem albo lecisz samolotem”. Zgodnie z maksymą węgierskiego pisarza Sandora Marai, kierowana chęcią odkrywania świata społeczność Gimnazjum nr 2 im. Mikołaja Kopernika w Olecku wspólnie wyruszyła w symboliczną podróż po Węgrzech – małym, położonym w sercu Europy kraju, którego ludność, choć ma azjatyckie korzenie, zanurzona jest  w słowiańskim żywiole.

Choć każdy z nas słyszał przysłowie – „Polak, Węgier, dwa bratanki, i do szabli i do szklanki” –nasza wiedza o kraju węgierskich przyjaciół jest znikoma. „Polacy deklarują, że kochają Węgrów, lecz gdy spytać, skąd ten afekt, sensowna odpowiedź pada równie rzadko, jak deszcz w Sudanie. Historia Madziarów nie jest w dzisiejszej Polsce lepiej znana, niż dzieje Basków, choć Rzeczpospolita przez stulecia graniczyła z Koroną Świętego Stefana, o czym zdajemy się zapominać” – podkreśla kucharz i podróżnik, wielbiciel Węgier, Robert Makłowicz.

„Tydzień węgierski” w Gimnazjum nr 2, który odbył się w ramach realizacji programu Comenius „Poznajemy Nasze Światowe Dziedzictwo”, pozwolił upowszechnić wiedzę na temat węgierskiego dziedzictwa narodowego, węgierskiej historii i kultury. Nauczyciele i uczniowie wspólnymi siłami próbowali dać jak najpełniejszy obraz węgierskiego dorobku kultury: od literatury po sztukę wizualną, a nawet kuchnię.

Młodzież rozpoczęła podróż w nieznane od zaznajomienia się z geografią Węgier:

– Dowiedzieliśmy się, że powierzchnia Węgier odpowiada 1/3 powierzchni Polski. Kiedy pani Siemiatycka opowiadała o ukształtowaniu kraju, cała klasa słuchała z uwagą i zaciekawieniem. Czynnie uczestniczyliśmy w ciekawej, okraszonej wieloma ciekawostkami o zwyczajach i tradycjach Węgier lekcji, a co za tym idzie, sporo osób zasłużyło na dobre oceny – podkreśla Magda Dzienisiewicz z klasy I c.

Historycy przybliżyli uczniom mity i realia madziarskich dziejów oraz wprowadzili gimnazjalistów na szlaki historii polsko-węgierskiej:

– Lekcja wzbudziła niezwykłe zainteresowanie uczniów. Pracowaliśmy w grupach, dzięki czemu mogliśmy wymieniać się pomysłami i spostrzeżeniami. Bazując na tekstach źródłowych, omówiliśmy najważniejsze fakty dotyczące Węgier, których przeszłość okazała się bliska historii Polski – komentuje Aleksandra Kalicka , uczennica klasy II a.

Uczniowie przygotowali też niespodziankę dla rodziców, włączając ich tym samym w życie szkoły. Wydarzeniem towarzyszącym ostatniemu spotkaniu z rodzicami była degustacja przyrządzonych przez uczniów potraw kuchni węgierskiej. Na stole znalazły się serowe langosze, pogacze ze skwarkami, zupa rybna halasze czy aromatyczny bogracz – dania, którymi rodzice delektowali się przy dźwiękach węgierskiej muzyki klasycznej.

Podsumowaniem „Węgierskiego tygodnia” był krótki test wiadomości o Węgrzech w języku angielskim, który zweryfikował zdobytą przez uczniów wiedzę, a także „Wieczór poezji i filmu węgierskiego”, który zgromadził grono ambitnych wielbicieli słowa i obrazu.

Istotą programu Comenius jest otwarcie się na wielokulturowość, przyjęcie pozytywnej postawy wobec różnorodności językowej, etnicznej i społecznej innych krajów oraz uświadomienie sobie specyfiki „obcych” kultur, ich uwarunkowań, zróżnicowania i bogactwa, którego często nie dostrzegamy. Nauczyciele zgodnie podkreślają, że „Tydzień węgierski” nie tylko pomógł zrealizować główne cele programu Comenius, ale również sprowokował tych spośród gimnazjalistów, którzy byli jedynie biernymi odbiorcami comeniusowych zadań, do pełnego włączenie się w działania, mające na celu odkrywanie europejskich kultur.

Magdalena Nyga